Arm en rijk | 2014-18.brussels

In 1915 is dit een normaal tafereel geworden. In de Ernest Allardstraat deelt een vrouw brood en melk uit aan moeders met pasgeboren baby’s. Uit haar hoofddeksel blijkt onmiskenbaar dat ze tot de burgerij behoort. Voor de gegoede klassen is liefdadigheid tijdens de oorlog een vorm van patriottisch engagement. De zorg voor de zwaksten is een strijd die gevoerd wordt in naam van het voortbestaan van het land. Toch mag niet vergeten worden dat de bezetting ook voor de middenklasse ontbering inhoudt.

Naarmate de oorlog vordert, treft de honger niet langer alleen de volkse milieus. Door de lamgelegde economie, de monetaire schommelingen en de onbetaalde huren wordt ook een deel van de middenklasse geruïneerd. Deze “nieuwe armen” zien zich dan ook gedwongen om een beroep te doen op specifieke werken met veelbetekenende namen als Bescheiden Hulpof Burgerspijszalen. Na de oorlog zullen deze nagenoeg veralgemeende systemen van sociale bijstand niet in de vergetelheid raken. Ze zullen de aanzet vormen tot de voor de 20^ste-eeuwse verzorgingsstaat.