Belleman | 2014-18.brussels

In Schaarbeek verzamelen mannen, vrouwen en kinderen zich rond een belleman. Al voor de oorlog was dit beroep uit het Brusselse straatbeeld verdwenen. Het kwam toen nog slechts in enkele afgelegen steden en dorpen voor. Met de bezetting duikt het beroep echter opnieuw op. Gewapend met een bel gaat de belleman rond en brengt hij het laatste nieuws van straathoek naar straathoek. Op die wijze worden niet alleen officiële berichten verspreid, maar ook praktische informatie als de prijs van de vis in de overdekte markt. Het ene informatiemedium vervangt het andere; de vooroorlogse pers was door de bezetting immers grotendeels ontmanteld.

De meeste Brusselse kranten verdwijnen met de invasie. De vooroorlogse krantendirecteurs verkiezen zwijgen boven werken onder Duitse censuur. Die situatie zal in de volgende maanden echter veranderen: er verschijnen nieuwe bladen die zich beroepen op de informatiebehoefte van het publiek en de noodzaak om de nationale economie opnieuw op gang te brengen. Bij gebrek aan een alternatief verkopen deze bladen vlot in de kiosken. Vele Brusselaars zien er vooral een manier in om tussen de regels te leren lezen: in hun ogen brengt de door de bezetter uitgeoefende censuur deze kranten, die als collaboratiebladen beschouwd worden, in diskrediet.