‘Rode dagen in Brussel’ | 2014-18.brussels

In de straten van Brussel staan Duitse machinegeweren opgesteld. Tegen de achtergrond van het militaire debacle, is in Duitsland een paar dagen eerder een socialistische revolutie uitgebroken. Op 9 november 1918 wordt keizer Wilhelm II ertoe gedwongen af te treden en wordt de republiek uitgeroepen. Al snel verspreidt de revolutionaire stemming zich naar de bezette gebieden. Eén dag na de val van de keizer richt een deel van de in Brussel gelegerde Duitsers een revolutionaire soldatenraad op. Voortaan wordt de stad door die Soldatenrate bestuurd. Aan de Kommandantur wappert de rode vlag. In Brussel is men daar aanvankelijk niet ontevreden mee: de revolutionaire soldaten weigeren immers als bezetter op te treden en verbroederen met de bevolking. Maar ondanks de machinegeweren die de openbare orde moeten bewaren, volgt er al snel chaos.

Dagenlang vinden er vuurgevechten plaats tussen de Duitse revolutionairen en officieren die trouw gebleven zijn aan de keizer. Daarbij sneuvelen een tiental Belgische burgers. De Brusselse straten zijn in handen van niet te controleren soldatenbendes. Overal wordt geplunderd. In een sfeer van burgeroorlog maken de revolutionaire soldaten komaf met het bestuur van het Generaal-Gouvernement. Een deel van hun bevoegdheden staan ze af aan de lokale overheden. Brussel wordt dus niet bevrijd door geallieerde troepen, maar door opstandige Duitse militairen.