Wachten op de vijand | 2014-18.brussels

Drie Belgische soldaten liggen languit op het stro in een Brusselse kerk, waar ze bivakkeren. In augustus 1914 komt de oorlog elke dag dichter bij de hoofdstad. Sinds 4 augustus proberen de Duitse troepen via Belgisch grondgebied naar Parijs op te trekken, op basis van het eerder uitgewerkte plan-Schlieffen. De eerste gevechten vinden plaats rond de forten van Luik. De verdediging van de vurige stede maakt internationaal indruk en doet de mythe van een ‘Gallant little Belgium’ (dapper klein België) ontstaan. De internationale verontwaardiging over de schending van de Belgische neutraliteit gaat vanaf dat ogenblik gepaard met bewondering voor de gewapende weerstand van een klein land dat vecht voor zijn voortbestaan. De stad Luik valt op 7 augustus in handen van de Duitsers, de laatste forten rond de stad pas op 16 augustus.

Vervolgens concentreren de Belgische troepen zich op de verdediging van Namen en de Getevallei. Die laatste stelling moet een terugtrekking naar Antwerpen waarborgen. Want ondanks het optimisme van de officiële berichten blijkt het slecht op de oorlog voorbereide Belgische leger niet in staat de vijandelijke opmars te stuiten. Op hetzelfde moment bereiken Brussel berichten over de wreedheden tegen burgers. In eerste instantie worden de verhalen met enige scepsis onthaald. Maar omdat de verschillende getuigenissen met elkaar overeenstemmen, zien de inwoners van de hoofdstad al snel de feiten onder ogen: in deze oorlog wordt niemand ontzien.